-
1 chatter
['tʃætə(r)] 1. vi 2. n( of people) paplanina f; ( of magpie etc) skrzeczenie nt* * *[' ætə] 1. verb1) (to talk quickly and noisily about unimportant things: The children chattered among themselves.) trajkotać2) ((of teeth) to knock together with the cold etc: teeth chattering with terror.) dzwonić2. noun(rapid, noisy talk: childish chatter.) paplanina
См. также в других словарях:
ząb — 1. Bronić się, bronić kogoś, czegoś zębami i pazurami «bronić się, bronić kogoś, czegoś, walczyć o kogoś, o coś z zaciekłością, z pasją, nie licząc się z niczym»: Mojej odrębności (czyli wyższości) bronić będę zębami i pazurami. J. Błoński, Forma … Słownik frazeologiczny